Bericht: Hallo allemaal. Jullie hebben al enkele dagen niets van ons gehoord, jammer dat we ook daardoor enkele reactie gemist hebben) maar hier dan tóch ons laatste bericht.
Na ‘n 2-daagse autorit kwamen we dinsdagavond j.l. om 19.10 uur samen met Stef en Marion aan in onze straat. De reis ging voortreffelijk, mede dank zij broer met vrouw!!
De aankomst was overweldigend, want er stond zowaar ’n écht welkomstcomité, er was zélfs voor een vaatje bier gezorgd. Om 0.30 uur gingen we voldaan naar bed.
Volgende dag: paperassen doornemen, mail bekijken (die nog beantwoord moet worden), kortom: de draad van de geautomatiseerde wereld weer oppakken. Paul moest de “luxe van ’t leven” weer langzaam op zich in laten werken, ’t was een genot om dat te observeren..!!!
Donderdag weer trainen voor de 4-daagse, dat was effe wenne, niet meer alleen lopen…
Vrijdag ’n rustdag ingelast; waar kennen we dat van..??
Zaterdag: spannend. Familie, vrienden en kennissen (sommigen van ver), buren (zelfs van vroeger) kwamen om Paul welkom te heten. Enkelen konden nu ook eens de web-master leren kennen….Het was een mooie afsluiting….
Allen bedankt voor jullie komst, óók die mensen die niet in staat waren te komen. Jullie zijn met z’n allen een enorme ondersteuning geweest, voor ons állebei!!! We zijn trots jullie te kennen.
Tenslotte ’n woord van dank aan onze buurman Tonnie, de web-master. Hij kwam ’n paar dagen voor Paul’s vertrek, op het lumineuze idee van deze web-site. Hij heeft het geweten…. Niét dat het zo’n enorme ondersteuning voor ons bleek te worden….. Tonnie, we zijn trots op je!
Er zijn héél veel lieve mensen op deze wereld, wij zijn er ’n heleboel van tegen gekomen.
De pelgrim en zijn “verslaggeefster”.
(Tonnie zal in de loop van de komende week, de foto’s vanaf Lourdes ook nog plaatsen.)
Door: marlis en paul op: 13/06/2004 om 15.08
Bericht: Hola allemaal, ja jullie lezen het goed een bericht, het laatste uit Spanje van Marlis en mij. We zitten in Santiago, in een internetcafe en zijn vanmorgen samen naar de kathedraal geweest om de Mis bij te wonen. En het zwaaien van het wierookvat bij te wonen, een enorme belevenis als je ziet hoe het vat door de kerk zwaait, aangetrokken door 9 man. Ook de Mis (in het spaans) maakten veel emoties los bij ons tweeen. Gisteren heb ik, toen ik eenmaal 30 kilometer gelopen had, niet de rust gevonden om nog ´n nacht alleen door te brengen. Om 12.00 uur was ik bij de refugio, waar ik in eertse instantie wilde blijven slapen, na een rust van ongeveer 30 minuten, heb ik echter besloten, de laatste 23 kilometer toch door te lopen. Toen ik in Santiago aankwam, heb ik Marlis gebeld, en vertelde dat ik nog maar 2 kilometer van de kathedraal was. Marion, Stef en Marlis zijn mij toen tegemoet gekomen en het weerzien was enorm!! We hielden het bijna droog....Stef had zelfs voor 2 halve liters grolsch gezorgd.....
Tegen zessen zijn we naar ons hotel in Caruña gegaan en heb ik een heerlijk bad genomen. Na het avondeten hebben we nog een afzakkertje genomen en lekker naar bed....geen gesnurk, geen winden, geen gestank, geen warmte en geen last van andere pelgrims....Heerlijk geslapen en vanmorgen op tijd op om de andere pelgrims waar ik veel mee opgetrokken ben, te ontvangen in Santiago, dat werd op prijs gesteld. We kijken nog even wat rond in Santiago en gaan straks weer naar het hotel in La Curuña. Morgenvroeg richting Nederland en daar hopen we in ieder geval jullie zaterdag a.s. allemaal te zien. Groeten van Marlis, Marion, Stef en votre pelerin Paul.
ps. alvast bedankt voor de vele felicitaties die ik net gelezen, Tonnie : muchos gratias.
Door: paul op: 12/06/2004 om 23.06
Bericht: Hoi, hoi, ik ben er iedereen hartelijk bedankt voor je medeleven en tot as zaterdag de 19 juni de roadrunner Paul
Door: paul op: 12/06/2004 om 23.04
Bericht: Hoi, hoi, het is bijna 11 uur s´avonds de 12 juni. Het is echt waar vanmiddag om 17.00 uur kon ik het mooiste in mijn armen nemen dat er bestaat, mijn vrouw, het is niet te geloven vanmnorgen dacht ik nog ik zie ze zondag pas, maar naarmate de dag vorderde werd het me duidelijk dat het ook vandaag kon zijn. Ik moesrt dsan wel 53 km lopen en dat met 20 kg op mijn rug, maar voor een verlangen om je vrouw en niet te vergeten Stef en Marion terug te zien is niets teveel, dus het lukte, wonder boven wonder. Morgen, zondag ga ik naar de pelgrimsmis om 12.00 uur als afsluiting van 70 dagen wandelen en vele ervaringen rijker vooral als ik denk aan al degenen die dit mogelijk hebben gemaakt, m´´n bovenbeste buurtjes, natuurlijk mijn eigen familie maar zeker al degenen die schreven en nog schrijven as zaterdag gaan we eens lekker over dit alles met elkaar bomen onder genot van wie weet wat. Dus 70 dagen 2.353 km en de 19 een feestje wat wil je nog meer. Tot as zaterdag de roadrunner Paul
Door: Tonnie op: 12/06/2004 om 18.13
Bericht: Vanochted was het weer hetzelfde liedje: 05:00u opgestaan en om 06:00u vertrokken, maar......... De dag begon lekker koel maar al gauw werd het weer warm. Er moesten 5 flessen water aan te pas komen om de motor te koelen. Het had ook resultaat.........om 17:00u kwam Paul in SANTIAGO DE COMPOSTELA aan!! Ongeloofelijk. 2353 KM in 70 dagen.
Op 500m vóór de finish stonden Marlis, Marion en Stef hem op te wachten. Het was een emotioneel weerzien. In de kathedraal heeft Paul zijn certificaat opgehaald. Het mooiste moet nog komen............vannacht slaapt Paul weer bij Marlis.
Door: paul op: 11/06/2004 om 16.37
Bericht: Hallo allemaal, Tonnie sorry ik heb je berichten gelezen, hardstikke goed. Ik wist niet dat er in Melide een internet- mogelijkheid was, dus toch. ik heb de verslagen van de mensen die naar Luxemburg zijn geweest gelezen en het wordt je weer helemaal warm om het hart, Angelique, Heinz, Leon, Dick, Hennie en al die anderen, het sprookje dat de laatste loodjes het zwaarst wegen is niet waar. Ik vond het in Duistsland en Frankrijk erg zwaar m,aar nu ik de 2.300 km gepasseerd ben lijkt het net of het steeds sneller gaat. Vanmorgen 6 km gelopen in 1 uur en 1 minuut, eigenlijk te gek met 20 kg op je rug maar het gaat zo goed dus lopen en niet zeuren. Natuurlijk kijk ik uit naar as zondag, zo tegen een uur 10 zal ik Marlis tegen komen, droog houden, denk het niet maar ik heb m´n handdoek bij de hand en dan niet te vergeten, Marion en Stef, komen maar uit Nederland naar Spanje om hun zwager te verwelkomen, ook een MEGA prestatie, niet dan. Ik hoop dat er veel mensen komen op 19 juni kan ik ze voor al deze mooi ondersteuningen bedanken. Morgen nog ongeveer 30 km en dan zondag nog maar 19, niet te geloven als je er 2.350 moest. Ik zal heel erg blij zijn als ik weer thuis ben, ook soms terug denken aan al de momenten van eenzaamheid, en emoties ik vond het de moeite waard, de ene keer meer dan de andere, maar toch.
Ik kijk alweer uit naar de tweedaagse van Luttenberg en de Vierdaagse, wie weet wat we daar allemaal weer mee maken hopelijk tot de 19e zo niet, dan somewhere, sometime. Ik wil nu al iedereen bedanken want ik weet niet of ik morgen een internetverbinding heb. Hopelijk in goede gezondheid tot de 19e Paul
Door: Tonnie op: 11/06/2004 om 15.49
Bericht: Om 15:30u belde Paul, hij had de was al gedaan en al gegeten. Vanmorgen om 06:00 vertrokken samen met een kinderarts: Elisa Maria Barrios Ganzules uit Tenerife. Ze hebben een paar uur samen opgelopen en gekletst maar Paul had de pas er flink in (hij ruikt het nest zeker al) zodat hij alleen verder is gegaan. Opnieuw was het snikheet 30 tot 35 graden.
Om 11:00u kwam hij in Melide aan en had er toen zo'n 29 km op zitten. Het terrein was onder weg nog wel heuvelachig maar niet meer zo steil. Onderweg heeft hij nog aan enkele senoritas gevraagd waarom hij nog steeds geen castanjetten hoorde, "deze worden alleen in de zuidelijke streken gebruikt" was het antwoord. Vannacht slaapt Paul in een Refugio die plaats bied aan ongeveer 60 man. Kamers van 20 personen voorzien van stapelbedden. In het plaatselijke cafe worden het bier én de glazen in de vriezer bewaard zodat ze, wanneer ze geserveerd worden, nog enigzinds koel zijn. Morgen doet Paul het wat rustiger aan. Het is dan tenslotte de voorlaatste dag.
Door: Tonnie op: 10/06/2004 om 22.21
Bericht: Aan mij de schone taak om de laatste reisverslagen te schrijven. Ik zal proberen om de belangrijkste zaken te vermelden, want het blijkt wel dat luisteren naar én reproduceren van het verhaal tóch moeilijker is dan ik dacht.
Om 21:50 belde Paul. Na de wederzijdse begroetingen en complimenten bespraken we de vandaag gelopen etappe.
Paul is om 06:00 vertrokken uit Sarria alwaar het landschap zich hulde in dichte mist. Omdat deze mist tot zeker 11:00 bleef hangen heeft hij zich lichtelijk verlopen.
Nadat hij weer op het juiste pad was beland liet de zon zich ook weer zien en al gauw steeg de temperatuur naar +/- 25 graden. Al zwetend (hij moest van 440 m hoogte naar 660m stijgen, dan afdalen naar 350m en vervolgens weer klimmen naar 625m hoogte) heeft hij 33 km afgelegd en is in Hospital de la Cruz aangekomen.
Daar heeft hij een mooie, schone refugio gevonden die plaats biedt aan ongeveer 20 man. Het plaatsje stelt niet veel voor, 1 cafe en 1 boerderij. Nadat hij de dagelijkse was had gedaan heeft hij weer lekker gegeten. Paul gaf aan dat hij erg moe was en ging daarom, na eerst een borreltje te hebben genomen, de oordoppen indoen (hij slaapt op een kamer van 8 man) en lekker slapen.
"Zo, nog 3 dagen" zei hij nog, "dan zie ik Marlis weer terug, het lijkt wel of ik vleugeltjes krijg"
Door: marlis op: 09/06/2004 om 15.25
Bericht: Vanmorgen om 6.00 uur weer op pad, zoals gewoonlijk, dan is het nog redelijk koel.
Paul was na een lange daling (van 1340 naar 670 meter) om 8.00 uur in Triacastela, waar ie even wat gegeten en gedronken heeft. Toen ie weer aan nieuwe klim begon (van 670 naar 910 meter), kwam Josef hem achterop. Samen zijn ze verder gegaan.
Na een dagetappe van 29 kilometer, kwamen ze om 12.15 uur in Sarria aan. De plaatselijke refugio was echter al vol..!! Maar tóch hebben ze weer een slaapplaats, ze mogen samen in een 2-persoons bed aan de overkant van de refugio, in een cafeetje slapen. Naast de plaats van verslag stond een steen, met daarop de afstand naar Santiago: 111,5 kilometer. Was de totaalschatting toch aardig in de buurt..
Ik geef vanaf nu ’t stokje door aan onze zeer gewaardeerde webmaster. Hij zal jullie ongetwijfeld goed op de hoogte houden van de laatste kilometers. Zijn eerste verslag zal (alleen morgen) na 21.30 uur te lezen zijn, daarna weer gewoon overdag. Meteen wil ik van de gelegenheid gebruik maken jullie allen hartelijk te bedanken voor jullie warme betrokkenheid, het heeft mij ook bijzonder goed gedaan.
Ik ga "mijn pelgrimmetje" ophalen!! Hopelijk houdt ie zich de komende dagen aan ’t schema………….
Door: marlis op: 08/06/2004 om 16.57
Bericht: Paul had weer eens héérlijk geslapen vannacht, met Josef op een 4-persoons kamer. Om 6.15 uur zijn ze na een stevig ontbijt op stap gegaan. Eerst een beetje in de mist gelopen, omdat het gisteravond pijpenstelen geregend had, maar het werd natuurlijk al snel warmer.
Paul vond het vandaag een van de zwaarste etappes, ’t was ”maar” 27 kilometer, maar met veel klimmen en dalen en met veel hoogteverschillen. Hij heeft zich onderweg twee keer helemaal omgekleed (omdat ie zo doorweekt was van ’t zweet..).
Om 13.15 uur, na een stevige klim, kwam Paul aan in het dorpje Alto de Poio, ’t staat niet eens op een gewone kaart maar ’t ligt precies tussen Hospital en Fonfria. Ze hebben én een kroeg én een refugio gevonden. In de kroeg hebben ze al gegeten: “draadjesvlees” met weer véél salade, niet zo lekker, wél voedselrijk!! ’t Bedje is al klaar, dit keer met 20 man op een kamer, maar Paul was er erg tevreden mee.
Terwijl hij belde, zat ie op een stoeltje voor een afgrond van wel zo’n 300 tot 400 meter. Hij keek uit over een dal met heuvels (Padornelo), omringd door met sneeuw bedekte bergen. Hij zat enorm te genieten en nam zich voor nog een tijdje te blijven zitten, voordat ie een tukkie ging doen… Met de keel gaat het trouwens ook ’n stuk beter.
Door: paul op: 07/06/2004 om 20.17
Bericht: Hoi Els, sorry dat ik vergeten ben dat je jarig bent geweest, ik hoop dat je een fijne verjaaardeag hebt gehad samen met de kinderen en natuurlijk de kleinkinderen. Het doet me bijzondergoed, maar dat heb je al kunnen lezen dat jij en Ben, Haroud en Marion zo nu en dan ff wat op de site zetten. Nogmaals heel veel jaren in gezondheid en in frankrijk heb ik een echtpaar ontmoet nederlanders die hetzelfede doen wat jij doet voor je hobby van die mooie kleedjse maken. Kus paul en alsnog heel veel jaren.
Door: paul op: 07/06/2004 om 17.52
Bericht: Hoy alemaal, en Tonnie ik zal nooit meer schrijven waar ik woon, sorry en bedankt.
Wat zijn wij al ver, nog maar 171 km en het is voorbij, ik kijk uit naar het as weekend, want dan zie ik het liefste van de wereld weer terug, MARLIS. Dat je kuntverlangen naar zoiets, is niet te beschrijven, net zo goed is het niet te beschrijven, al die emoties als ik lees en weer kijk naar het schrijven van al die super begeleiders, Marion en Haroud, Bennie en Els, ik weet dat Peter en Anneke druk zijn in Bad Bentheim, hoi hopelijk lukt het om alles voor elkaar te krijgen. Nog 6 dagen en dan hoop ik aan te komen in Santiago de Compostella, een opgave die me op 4 april onmogelijk leek maar nu denk ik, wat heb ik enorm veel gehad aan mijn straatje en al die anderen, wat mooi dat we straks een feestje hebben met al die mensen. Ik wist het niet, dat je zoveel samen kunt hebben, kinderen, zorgen en ook veel mooie dingen, houden van elkaar is het mooiste wat er is. Als ik aankom in Santiogo, op dit moment twijfel ik daar natuurlijk niet aan, ga ik in de kathedraal natuurlijk jullie, op de wijze van een pelgrim bedanken. Terug in Hengelo, straatje, hopenlijk allemaal, zie ik jullie 19 juni. Bedankt want van en met ieder bericht wordt ik sterker. Frans van Oers jij bent ook een steun geweest ivm mijn onzekerheid over Nijmegen bedankt en hoop je te ontmoeten op zaterdag. Ik hoop natuurlijk dat Luxemburg een grote natte zooi was en dat iedereen, omdat ik er niet was geen mooie tweedaagse heeft gehad (GRAPJE), ik hoop morgen wat te lezen op dde site hoe het was. Ik heb jullie, feestvierders, wel gemist maar er komt, de komende weken, nog genoeg om het gemis in te halen. Commandantenmars, Luttenberg, bezoek aan de brouwerij, mag ik allemaal weer meemaken. Groetjes, ook thuis, pelgrino syo Paul.
Door: marlis op: 07/06/2004 om 14.44
Bericht: Alweer om 6.00 uur is Paul vertrokken vanuit Ponferrada.
Hij heeft de hele dag op z’n nieuwe schoenen gelopen, met de inlegzooltjes van de “oude” schoenen erin. Ging redelijk goed, maar hij wil vanavond de actie “hakkenpletten” tóch herhalen.
Toen Paul om 12.00 uur in Villafranca del Bierzo aankwam, was het al weer bloedheet. De refugio was vol. Wat nu gedaan? De mouwen van zijn shirt geknipt en maar weer verder!! Na uiteindelijk weer wat klimmen en dalen is ie nu aangekomen in Trabadelo, dáár was nog onderdak te krijgen. Mét een kortingsbon van € 1.50 van de refugio kunnen ze straks aan de overkant, bij een chauffeurscafé iets eten. Hij is gisteren ook nog even langs de farmacie geweest voor keeltabletten, de gewone mentholsnoepjes deden hun werk niet meer. Helga, Josef en Paul hebben hun wasgoed bij elkaar gegooid, er stond een wasmachine ter beschikking. Vanmiddag, na 35 kilometer, een beetje uitrusten, doorsmeren en olie verversen, morgen fris weer verder.
Door: Webmaster op: 06/06/2004 om 19.11
Bericht: Het is niet de bedoeling om privé adressen op de site te vermelden. Diegene, die op 19 juni langs willen komen en het adres van Paul niet weten, kunnen een mailtje sturen aan: info@paulwieringplein.nl
Door: paul op: 06/06/2004 om 17.55
Bericht: Hola allemaal, ondanks dat Marlis al iets geschreven heeft nog ff iets van mij, het gaat als vanouds, bijzonder goed en nu nog maar 7 dagen en dan ben ik er. In de refugio waar ik vannacht slaap staat een bord in de tuin nog 202,5 km ongelovelijk waar ik, met jullie hulp, ben terecht gekomen. Het land is prachtig veel heuvels, eigenlijk bergen want hier en daar ligt nog steeds sneeuw, ongelovelijk bij deze hitte. s´Middags is hier een graad of 35 en dan loopt je het er dun door als je nog een km of 5, 6 moet maken. Vandaag in Ponferrada, morgen zien we wel hoe het gaat, beetje last van mijn voeten, vooral als ik naar beneden ga, de dikke tenen doen een beetje zeer. Niet zeiken Wiering, doorlopen. Zeg ik zelf ook altijd tegen de anderen als we in Nijmegen lopen, maar een beetje zeiken mag toch wel. Ik heb vandaag veel moeten denken aan degenen die in Luxemburg aan het wandelen zijn, heel veel succes en wandelplezier, ook Heinz, hartstikke bedankt voor je stukjes, doet me deugd dat je zo met me meeleeft. Natuurlijk de rest ook, maar ik was eergisteren bij het aanmoedigen van degene die naar Luxemburg gaan Heinz vergeten, vandaar. We hebben al warm gegeten, dus vanavond brood met vis uit blik, is ook wel lekker als je trek hebt. Ik wil er nog even op terug komen ZATERDAG VANAF 15.00 UUR ALLEMAAL WELKOM BIJ ONS THUIS want ik denk zonder jullie was het niet gelukt en daarom kom en we drinken er een op m´n behouden terugkomst. Pelegrino syo Paul. Marlis ik laat op zondag mijn gsm aan staan dus jij kunt me op de 13e vanaf 07.00 altijd bereiken, dikke kus en een goede reis met Stef naar Santiago.
PS Juan y Maria, hartstikke goed man bedankt ik zie jullie natuurlijk zaterdag de 19e bij ons toch Kus Paul
Door: marlis op: 06/06/2004 om 16.48
Bericht: Paul is vanmorgen om 6.00 uur vertrokken, na ‘n lekkere warme douche.
Het was weer eens een lekker temperatuurtje. Langs de Cruz de Ferro, had ie iets méér van verwacht…een bult stenen met een kruis erop….
Tegen elven in El Acebo wat gegeten en gedronken, daarna begon het al weer knáp warm te worden. Het plan was om 12.00 uur in Molinaseca te stoppen, maar daar was de refugio nog dicht. Dan maar doorlopen. Om 13.00 uur kwam Paul in Ponferrada aan en is op zoek gegaan naar een onderkomen. Hij heeft een mooie refugio gevonden, met 4-persoons kamers.
Paul heeft vandaag 34 kilometer gelopen, tóch met enige problemen. Afwisselend met de oude en de “nieuwe” schoenen gelopen, zooltjes verwisseld enz….
Hij heeft nu de laatst aangeschafte schoenen nat gemaakt in de hakken en onder de poten van zijn bed geklemd, in de hoop ze daarmee iets te pletten. Gaat het morgen misschien wat beter….
Door: paul en marlis op: 05/06/2004 om 16.46
Bericht: Alle bezoekers van deze web-site, die Paul z'n thuiskomst willen vieren, zijn op 19 juni vanaf 15.00 uur van harte uitgenodigd, om bij ons wat te komen drinken....
Door: marlis op: 05/06/2004 om 16.39
Bericht: Paul is vandaag om 13.30 uur in Rabanal del Camino aangekomen, weer 38 kilometer verder!! Het dorp ligt op ongeveer 1160 meter hoogte.
Hij is vanmorgen op z’n nieuwe schoenen begonnen, na ’n uurtje haalde Paul Helga in, die 1 uur vóór hem gestart was en zo haar eigen tempo kon lopen… De ochtend was aangenaam koel tot een uur of elf. Hij kwam toen in Astorga (waar ie zich ook nog ’n paar kilometer “verliep”!), waar hij Andrea uit Stuttgart ontmoette, moeder van 4 kinderen. Al pratende met Paul bleek, dat zij te vér was gelopen: ze had afgesproken met ’n vriendin die een blaar had, een dorp eerder te stoppen. D’r zat niets anders voor haar op dan terug te gaan.
Paul heeft geluncht in Santa Catalina de Somoza, lekker even gekletst met de restauranthouder en vóór vertrek tóch zijn oude schoenen maar weer aangetrokken, de anderen knelden een beetje aan z’n hakken.
Paul verblijft nu in een Engelse refugio genaamd Gaucelmo, geleid door de confraters van Sint James. Hij was helemaal doorweekt van het zweet en heeft zich eerst eens lekker gedoucht. Helga kwam na een tijdje ook binnen, Josef was er al. Afspraak is dat ze, wanneer ze alledrie binnen zijn, ergens gezamenlijk ’n biertje gaan drinken. Ze hebben het barretje al gevonden!!! Daar kunnen ze elkaar moed inspreken, want morgen(ochtend) komen ze langs het IJzeren Kruis, Cruz de Ferro, dat op ruim 1500 meter hoogte ligt!!
Paul was moe, maar voldaan…
Door: paul op: 04/06/2004 om 15.12
Bericht: Hola allemaal, het is drie uur en ik ben om 13.15 uur op de plaats van bestemming aangekomen, Hospital de Orbigo, zo´n 38 km van Leon. Vanmorgen alleen van start gegaan, mijn wandelmaatjes, Helga en Josef gingen eerder van start omdat Helga nog niet zo goed kan en ik zou ze dan wel inhalen, mooi niet dus ik heb Josef nog ff gezien maar Helga dus niet zal ik zo ff bellen hoe het gegaan is. Wat mezelf betreft ging het weer als vanouds, gisteren toch maar andere schoenen gekocht met een vibram zool en vandaag de laatste 2 uur op gelopen, ging perfect, de schoenen die ik in Tulle (Fr) heb gekocht zijn denk ik al weer versleten, ik voelde er elk steentje door. De route vandaag, plat, langs de route N120, dus veel lawaai van voertuigen maar aangekomen in Hospital, een mooi oude brug en in mooie refugio, schoon en goede hospitalero`s, Refugio st Michael. Morgen naar Rabanal del Camino, 38 km, hopelijk gaat dat net zo goed als vandaag, het is de langste etappe en als we die achter de rug hebben nog maar 8 dagen en we zijn in Santiago. Het weer vandaag, vanmorgen warm en vanmiddag zeer warm, welk een lekker briesje. Josef komt net deze refugio binnen, Helga heeft vandaag uitgelopen en het ging goed. Ze slapen beide in een refugio parroisiale zo´n 100 meter van deze. Dus voor morgen weer vroeg op en hopelijk kan ik later weer internetten om jullie kond te doen van mijn vorderingen. Peregrino syo Paul. Marlis dikke kus.
Door: paul op: 03/06/2004 om 15.15
Bericht: Hola allemaal, hier is die weer vanuit Leon. Het gaat uitstekend maar het was ook maar 19 km. Het is nu alweer echt warm. Om 09.15 uur waren we in Leon aangekomen bij het klooster Benedictijnen, dat aps om 11 uur open ging. We hebben onze rugzak in de hal gezet, als nummer een en twee, dat is voor de volgende pelgrims een teken dat ze dan op volgorde van binnenkomst hun eigen rugzak erachter zetten. Toen we om kort voor 11.00 uur weer terugkwamen uit de stad, we hadden even wat gegeten, stond de hal vol met pelgrims. Zoals gezegd een en twee, dus we gingen rustig wachten tot de deur open ging, maar daar waren er een paar die zeker de regel van binnenkomst niet kenden. Ze stonden te trappelen van ongeduld en toen de deur openging stonden ze als eerste aan de inboekingstafel maar ze hadden even gerekend zonder de waard. Ik heb ze toen even de regel uitgelegd en verteld dat ze " attendez votre tour" aan de beurt waren. Waren Franse mannen en vrouwen en daar had ik gisteren ook al wat mee, ze kwamen dus inderdaad later aan de beurt. Een brutal mens heeft de 1/2 wereld maar dan heb ik de andere 1/2, keken ze toch even van op jammer dat dat gebeurd op een pelgrimstocht maar toch. Morgen naar Hospital de Obrego, zo´n 34 km verder, zal wel lukken veel water drinken en als ik binnen ben en paar koude jongens. Diegene die dit weekend naar Diekirch gaan, Angelique, Miranda, Koos, Johan, Jan-Willem en al die anderen, veel plezier. Wat ik nog vergeten ben, de laatste dagen lopen we door de provincies Palencia en Leon, ontzettend veel ooievaarsnesten overals. Sommige kerktoren wel 3 of 4 nesten, ook de kerktoren van het klooster wordt gesierd met drie nesten gevuld met jongen, prachtig gezicht. Vanmiddag gaan we wat foto´s maken in Leon (was ik al van plan Jantje) zal Leon zijn stad, althans een gedeelte daarvan binnenkort op de site kunnen bekijken. Ondertussen is Helga uit Oostenrijk ook in het klooster aangekomen, gebracht door de Hospitalero Klaus uit Hamburg, ze wil vandaag nog rusten en dan morgen weer proberen, hopelijk lukt het haar met die tenditis Dit was het weer voor vandaag, veel groeten, auch an sr Petra es ist sehr schoen um Ihre Berichte zu lesen und auch Ihre Wuensche tun mir sehr gut, vielen Dank. Pelerino syo Paul
Door: paul op: 02/06/2004 om 14.52
Bericht: Was nog wat vergeten, in El Burgo Ranero stond op het bord aan de ingang van het dorp, NL 2000 km dus dat punt ben ik vandaag gepasseerd en moet er nog 330 komt goed. Paul
Door: paul op: 02/06/2004 om 14.44
Bericht: Mansilla de las Mulas, daar zit ik nu en lees alle berichten die jullie geschreven hebben. Vanmorgen afscheid genomen van Helga uit oostenrijk, had tendinitis of zoiets. Kreeg in de pelgrimsherberg te horen dat ze wel weer gaat lopen, nou we zien wel. Vanmorgen nog ff Happy Birthsday voor de buurvrouw gezongen was jarig en gaat met oud en nieuw appelbignets bakken voor de hele straat, grapje Hannie ook vanaf hier van harte en veel gezondheid, ook voor Tonnie en de kids. Vandaag 29 km gerend, want het ging erg snel om 07.15 uur vertrokken en om 10.45 was ik in Mansilla de las Mulas (ezels), maar de mensen zijn hier erg aardig en bij elk biertje krijg je wat te eten, tortilla, chips, worstje dus ik kom weer aan Marlis. Morgen Leon en dan ga ik voor m´n neefje een heleboel foto´s maken kan hij zien hoe zijn stad er uit ziet. Na morgen 9 dagen van zo´n rond 33 km en dan zondag de 13e Santiago. Houdt allemaal de 19 vrij want dan gaat er in onze straat op nr 124 en 126 wat gebeuren waar iedereen voor wordt uitgenodigd details volgen nog wel. Dit was het weer veel goede wensen van mij aan iedereen, syo pelegrino Paul.
Door: marlis op: 01/06/2004 om 17.41
Bericht: Vanmorgen is Paul met Helga zonder ontbijt om 6.00 uur vertrokken. Hij had gisteren héél zijn voorraad opgegeten!! Er stond wel een automaat in de refugio, maar die deed het niet en het restaurant ernaast was nog gesloten. Dus wat water in de veldfles..en op pad..
Tegen 9.30 uur kwamen ze in Sahagún aan, waar ze uitgebreid hebben kunnen eten, én waar Paul z’n eerste PINT Murphy’s Red Beer heeft gedronken…..dát vond ie wel het vermelden waard!!! Daarbij schoot hem ook nog te binnen, dat ie gisteren was vergeten te vertellen, dat ie Willem Schuurman uit IJmuiden had ontmoet (moest ik zéker even vermelden!).
De ochtend was het lekker koel geweest, maar tegen half twaalf werd het al weer “bloedje heet”. Ze hebben toen om 12.45 uur besloten te stoppen in Bercianos del Real Camino, tóch weer 32 kilometer verder vandaag.
In de plaatselijke refugio, waren een Duitser (Klaus uit Hamburg) en een Spanjaard de hospitalero’s. Paul vroeg natuurlijk éérst of er morgen vroeg wel een ontbijt genuttigd kon worden…..géén problemos! Hij heeft zelfs al meegeholpen met het bereiden van de warme maaltijd voor straks: aardappels schillen, groente schoonmaken enz. (hij léért nog wel eens koken (red.)). Vanmiddag had ie al een 3 uur durend gesprek gehad met een Japanse vrouw, Keïko Ito. Let wel: in het Engels, Frans, Spaans én Japans ( jawel, we hebben een Japanse buurvrouw gehad!) en soms met handen en voeten, maar ze hadden er beiden enorm van genoten. Hij slaapt vannacht op een 4-persoons kamer op de eerste etage. Toen hij zijn spullen naar z’n kamer bracht en voor het raam stond te kijken, kwamen er een stuk of 10 zwaluwen récht op hem af, om vervolgens in de nok van het huis te vliegen, er bleken er wel honderd aan het huis te nestelen…morgen zal Paul de 2000 kilometer overschrijden.
Door: Webmaster op: 01/06/2004 om 00.00
Bericht: Wegens de lengte van het reisverslag hebben we het opgedeeld per maand. Via bovenstaande links kun je de "oude" verslagen lezen.
